S A L

     Autumno tempore hirundo una ex terris algidis Europae Septentrionalis magno cursu transvolavit usque ad barbaras Gades, non procul a Maura semper æstuante unda. Huc hirundo per gentes ficta pace et concordia incerta agentes advenit pulchrum donum in manibus meis relinquens atque inexpectatum. Asylum Poeticum inter minimas plumas nigras ferebat, in quod tot Afros homines, tot infantes et totidem senes confugerant ad clementiam vatis germanae, quae humanissima floret in regione Marpurgensi tamquam rediviva Sappho: Anna Elissa Radke.     Me ipsam quidem ex Africa olim profugam, unde cor mihi divisum est in duas partes, scilicet et Africanam et Hispanam Romanamque, haec humanissima hirundo Germana tanto labore pro fugitivis pugnans felicem fecit, utpote quae ver mihi fecerit fere medio autumno. Hoc munusculum ergo maximum locum tenebit inter pegmata huius scriptorii insulsi.      Primum carmen quod selegi (lineolas supra vocales longas ipsa ...

Caesar Carolus V Pontifici Paulo III Tunetum urbem captam nuntiat a. 1535      Dum acroasim parabam proximam, quam mense Maio faciam in quodam colloquio Lusitanico DIAITA inscripto (animo fingite, lectores mei fideles, quid sit argumentum), forte uel casu fontem inueni primarium cuiusdam fabulae de Caesare Carolo huius nominis Quinto, quam Gomesius Miedes enarrauit suis in Commentariis de sale et cuius originem inuenire non potui, quando in studium eorum incumbebam multos abhinc annos. Episcopus quidem Valentinus illis in commentariis quandam salis facultatem retulit compescendi famem et sitim, si granum salis sub lingua contineretur.       Facultas haec salis nostris temporibus adhuc uigere uidetur, sicut in imaginibus infra appositis comprobare potestis, ubi Ioachimus Sabina, cantator Hispanus clarissimus, interrogatus cur uasculum salis in scaenam secum afferret et granum sub lingua contineret, rem respondit hanc permiram: "quia ui salis lingua...

In honorem atque in memoriam Ioannis Vincentii et Ludouici Charlo,  quos plurimi apud nos consentiunt bonorum hominum esse optimos       Dictum exstat philosophicum idque uulgatisimum quod est "Opposita iuxta se posita magis elucescunt", cuius auctor quis sit, prorsus nescio, sed Aristoteles esse refertur, qui omnia dixisse uideatur usque ad saeculum septimum decimum. Vtcumque res sese habet, dictum hoc tritum uerissimum exsistimo, nam quid appositius declarat quid sit silentium quam strepitus, quid nox quam dies, quid uirtus quam uitium, quid palatium quam casa, quid denique mendacium quam ueritas.      Sed quamquam facilius aut celerius est inde a silentio progrediri usque ad strepitum, a nocte ire usque ad diem, a palatio intrare in casam, a uirtute incidere in uitium, ueritatem tamen statim elucescere inter obscurissima mendacia, abstrusum in profundo mihi uidetur. Magister quidem in praefatione cuiusdam libri, qui mox in lucem edetur...

        Dum quoddam opus saeculi XVII ineuntis de pestilentia rimabar, locum offendi, qui serpentium bestiarum mentionem faciebat earum quae 'basilisci' appellatae sunt. Quae lectio inuicem ad Plinianum locum mihi duxit et, quamquam capitulum hoc olim euolueram, lineas ultimas non recordabar (rem non miram!) antehac legisse:        Eadem et basilisci serpentis est uis. Cyrenaica hunc generat prouincia, duodecim non amplius digitorum magnitudine, candida in capite macula ut quodam diademate insignem. Sibilo omnes fugat serpentes nec flexu multiplici, ut reliquae, corpus inpellit, sed celsus et erectus in medio incedens. Necat frutices, non contactos modo, uerum et adflatos, exurit herbas, rumpit saxa: talis uis malo est. Creditum quondam ex equo occisum hasta et per eam subeunte ui non equitem modo, sed equum quoque absumptum. Atque huic tali monstro—saepe enim enectum concupiuere reges uidere—mustellarum uirus exitio est: adeo naturae nihi...

Imago sumpta hinc    Heri per Rete omnium gentium nauigans scalpturam offendi hanc quam supra spectatis, lectores mei, cuius auctores fuerunt Iohannes Sadeler  Bruxellensis, qui scalpsit et excudit, atque  Theodorus Barendszoon  Amstelodamensis, qui inuentor fuit, ut in margine inferiore sinistro litteris breuiatis legi potest. Scripta, quae inferiore in parte uix inspicuntur, transcripsi uobis cupida sciendi quid de Europa diceretur, etiamsi nihil noui euoluere exspectarem:  EVROPA, quamuis praecipuarum terrae partium minima, magis tamen est quam reliquae habitata et populosa, nec minus etiam culta. Hinc, partim ob terrae excellentiam, partim ob gentium frequentiam, copioso rerum omnium prouentu felix, fructuum, herbarum medicarum, uini, frumentique abundantia, cuiusuis etiam metalli prouentu gaudens. Aëre benigno fruitur, pecudum mitium ditissima. Ingenia gignit ad quascumque artes ad Rempub(licam) gubernandam, ad arma tractanda, peridon...

Deserta Aethiopica c.n. ' Danakil '        In orbe terrarum quidam locus exstat ardentissimus et immanis isque albo colore tinctus tam candido, ut in linea ea, quae inter aperta et occulta est -hunc circulum Graeci ὁρίζοντα uocant, nostri finitorem esse dixerunt, alii finientem-, fallaces imagines fingantur mentem decipientes quasi delusor speculum. Nam quaedam nebula coniungi uidetur liquefacta cum candore horum harenosorum atque inhospitorum tescorum, cum sensus excitaret ficticios ultra rerum naturam uersantes: quippe illic caelum et terra in conubium dari uidentur atque misceri in unum.      Inde ab hac inanitate locorum initium capiunt quaedam salis mercatorum agmina pedetemptim sed continuatim  progredientia tamquam laruae per tesca saxea atque rimosa.          Gens nomine Afar hoc infernum locorum habitat eius salem uitae effodiens per saecula saeculorum.

[Iouis dies XVI noctu] Prima parte XX Itinerum Philologiae Classicae Gaditanorum finita (altera mense Octobri uel Nouembri erit), noctu quandam ad notam cauponam oppidanam deuersi sumus nonnullli sodales non solum ad oratores inuitandos, sed praecipue ad Linguam latinam exercendam una cum tam perillustri collocutore. Haec mihi fuit (confitendum est, amici) prima concoenatio Latina eaque inter optimos Latine loquentes! Au, fortunata Alexandra! In mensa sessi fuerunt Theodericus Sacré eiusque uxor Ingrida, Iosephus Maria Maestre, Ludouicus Charlo, Ioachimus Pascual, Eduardus Pinarius et ego ipsa. De plurimis rebus collocuti sumus: de Latinitate "uiua" uel "actiua" (ego iocabar his de pittaciis quae ualde mihi displicent: "De Latinitate simpliciter Latineque loquamur, amici, pittacia adponamus aliis Latinitatibus!"), grauibus de quaestionibus Philologicis (ex. gr. disputatio habita fuit de littera uel nota adspirationis H eiusque enuntiatione in lingua Lat...

Tandem in scriptorium ascendere potui imagines fabulae c.n. " Perditi " (Anglice "Lost") a sodale mea Viola eiusque uiro Iohanne Marco donatas, ubi personae in silua Latine loquentes Anglicis cum annotationibus infrascriptis audire legereque potestis. Eas enim uobis offero: Ceterum, nuperrime " Dies Internationalis mulieris " fuit atque hoc anno conuentus Africanus feminarum mea in natali terra celebratus est inter quas feminas Vicepraesidens Hispana Maria Teresa Fernández de la Vega adfuit. Quomodo ego ipsa celebrem? En uobis imago photographica in silua Monrouiana capta circa quadraginta abhinc annis: altera femina in senu filium fert, altera grauida est primae filiae sex liberorum qui postea nati sunt. Vtra felicior uidetur? Alius dies actus est sine scholis Orbergianis. Nam superiore hebdomade Capitulum VII c.n. " Puella et rosa " finitum est, sed nouum c.n. " Taberna Romana ", quod Iouis die nobis incipiendum ...

[ Autumnus in Kioto (Iaponia) ] Hebdomas finita est nouarum rerum onusta. Nouos amicos, nouas paginas, nouam bibliothecam, nouum conuentum et... nouum ducem habemus. Meministisne illius quaestionis in commentario De infantium salibus inclusae de Poggii facetia moderna scribenda?: "Vbi terrarum? " Ecce responsum: Iaponia, "terra solis orientis" . Nobis est primus qui primam rationem tradendi modernam componere ausus sit. Iocosissimus est eorum qui in Rete omnium gentium palam de se ipsis ac de diuersis rebus scribunt, Irisatus Iocohamiensis , primus quoque Iaponicus cuius Latina uerba lego. Quam faceta eius paginae inscriptio est!: LUDAMUS LATINE: "Inter omnes qui recentibus diebus Latine scribant, certe ego pessimum esse puto. Sed dum vivo, hujus linguae peritus fieri non potero. Itaque sententias mendis plenas hic scribam." Nonne est lepidissima? Cum hoc legerem, meam in mentem uenit huius paginae auctricis nomen...! Proximo Martis die 20 pagi...

" PETRVS MARTYR Antonio suo Nebrissensi. Vtriusque Hispaniae lumen et praesens decus, salue. Deambulanti mihi per littus Gaditani freti anno quo uenit Almeria in imperii Hispani potestatem, dedit se mihi obuiam corpulentissima incultaque et balbutiens quaedam mulier, laniatis comis et lachrymis largo flumine per ora et pullam uestem cadentibus; quae sublatis uocibus dari sibi nautas, per quos transfretaret, inclamitans, quanuis me toruo lumine spectasset, interroganti tamen quaenam esset, quid sibi uellet his fletibus, quid funeralis habitus, quidue laceri per terga capilli significarent, respondit: Mille et tercentum fueram dominata per annos Et totum sine forma orbem sine lege tenebam Inculto sermone canens regum arma ducesque Nomine Barbaries mulier nec amica poetis Nec laudi bene grata piae diuoque decori. [...]" Hoc est exordium una cum quinque primis poematis uersibus quod ca. 1489 Petrus Martyr Anglerius ad Antonium Nebrissensem scripsit, laudans haud ignotas ...

Annus exacte secundus agitur, beneuole lector, ex quo in Gaditana Leonis Insula Scriptorium Academicum Latinum , SAL inscriptum, aperui et edidi. Annus etiam exacte secundus et quadragesimus agitur, ex quo in Africana Monrouiae prouincia nata sum. Hodie in memoriam mihi uenit illud Plinianum: ' Semper aliquid noui Africa adferre ' . Hodie pulcher et optimus dies est ut aliud noui adferre incipiam sereno animo uultuque hilaro aduersis fluctibus et uentis occurrentibus! * Tessellae "Magerius" [Vide infra] PLIN. nat . 8, 41-42: Mirum pardos , pantheras , leones et similia condito in corporis vaginas unguium mucrone, ne refringantur hebetenturve, ingredi aversisque falculis currere nec nisi in adpetendo protendere. Leoni praecipua generositas tunc, cum colla armosque vestiunt iubae; id enim aetate contingit e leone conceptis. quos vero pardi generavere, semper insigni hoc carent; simili modo feminae; magna his libido coitus et ob hoc maribus ira. Africa ha...

Gandhi: De salis itinere