S A L

Christophorus Longolius (ca. 1488-1522)* Anno 1572 atque etiam septem annis post , Bernardinus Gomesius Miedes, clarissimus humanista Alcagnicensis, cum de "mica salis" prouerbio scriberet, mentionem fecit longoliorum his uerbis: "Quanquam illud prius de MICA SALIS prouerbium in longolios , ut dicunt, referri quoque solet. Qui cum procero admodum corpore sint et uastis membris neque tamen ea inter se proportione ac conformatione constent, quae debet magnitudini respondere, tum aspectui deformes apparent, tum inaequabiles animi actiones moresque corpore ac uultu prae se ferunt. Et qui non solum ob distantiam cordis a cerebro, ut inquit Aristoteles , sed propterea maxime fatui atque timidi habentur, quod carentibus membris sua debita proportione et consensu, modica sit corporis atque animi inter se conformatio et concentus. Ideoque fit tam difficilis alterius ad imperandum actio quam tardior etiam alterius ad iussa capessendum expeditio ac sicut neque pes, ita neque mens

Tertiae litterae Circulares Conuentus Alcagnicensis, qui mense Octobri inferiore in antiquo ac perillustri oppido conuentus Caesaraugustani ad ripas Gadalopi , placidi ac copiosi fluminis, sito celebrabitur, in luminis oras tandem editae sunt. Hic enim Conuentus omnium gentium numero Quintus uersabitur, ut alii quattuor anteriores, de Humanismo et de re Latina Graecaque perpetuanda , dicatus autem professori Ioanni Aegidio , homini bono dicendi perito, plurimorum magistrorum magistro. Compertum est uocabulum, quod dicunt, "Humanismus" depromptum esse a nomine "humanitatis". Erasmus quidem ille Roterodamus 'humanitatis uocabulum non iam naturam nobis declarare, sed mores hominis natura dignos' scripsit. Etenim "Humanismi" uocabulum spectat ad mores hominis ad quos optimos instruendos thesauri illi Graecae Latinaeque linguae auxilium nobis ferunt, 'nisi quis prauis cupiditatibus, ceu Circes pharmacis, corruptus, ex homine degenerari mallet in

Plus mille imaginum lucis ope captarum nouo ex orbe mecum attuli in machina photographica una cum aliis mille in mente seruatis. Tot enim imagines cepi, ut quas uobis seligerem nesciebam. Multas enim uias et tabernas et aedificia et uicos perlustrauimus omnia magnitudine longitudineque ita insignia, ut uel maximum aedificium aut autocinetum quod in Europa inspexerimus, paruum nobis uisum esse magna in ciuitate illa Americana constricta angustaque posset. Tantummodo nostra in uetusta prouincia Romana maiores sunt ecclesiae cathedrales, quae hac in urbe Pliniana apparebant humiliores et quasi alienae larualesue inter turres Babelicas et celsissimas et quadrangulatas. Ceterum, quamquam Latina ubique quaesiui, pauca uel potius minima inueni. Multa enim aedificia conspici possunt quae stilum classicum aemulant superba, sed titulus nullus incisus Latine legi potest in eorum fronte, ne intus quidem, sicut in nostris. Barbarica quidem in lingua omnia illic erant exarata, ubi quoque mu