S A L

Citius, Altius, Fortius - Communiter        Cum in superiore commentario a vobis, candidi lectores, quaererem quid de novissima sententia Olympiaca q.e. Citius, altius, fortius - Communiter  censeretis (quidam enim professores Itali adverbium additum erratum esse censuerunt), et cum lectrix fidelissima Concha responsum daret a lexico Forcelliniano sumptum, opinionem meam nunc, pace vestra, dare volo.        Ego primo aspectu quoque dubitavi de illo adverbio, sed nunc censeo non pessime usurpatum esse postquam non paucos locos evolvissem auctorum probatissimorum, maxime Tullii Ciceronis, in quibus adverbium "communiter" plane refert ad "actionem eorum qui simul, una aliquid faciunt" ( ThLL ) aut significat, ut recte apposuit amica nostra Concha, "una cum aliis, vel una cum omnibus, non divisim eique opponitur separatim" ( Forcell .), sicut in lexicis Latinis vel optimis legitur, etiam in illo egregio Felicis Gaffiot (sensu videlicet primo vel usitato). Ec

Haliographia               Dum his diebus calidissimis domi diutius manebam pedibus dolentibus, cuiusdam libri de sale notitiam per rete omnium gentium quaerebam (symbolam enim de candido condimento exarare conor) et casu sigillum typographicum ad Nicolai Tebaldini officinam pertinens inveni. In quo sigillo  Victoriae alatae coronam lauream et palmam portantis imaginem  inspici potest sententia conditionali negativa circumdatam hanc:                        Nisi qui legitime certaverit .         Sententia quidem trunca est, quippe cui enuntiatum primarium sive apodosis desit, quae illis temporibus procul dubio notissima esset. Discendi cupida sententiam quaesivi atque totam eam inveni dictam esse ab Apostolo in Sacris Scripturis (2 Timotheus  2, 25) hanc etiamsi non eandem:        Si autem certat quis agone, non coronatur nisi legitime certaverit.      Aliquod simile Aristoteles docuit sua in Ethica Nicomachea his verbis (1099a): ὥσπερ δ᾽ Ὀλυμπίασιν οὐχ οἱ κάλλιστοι καὶ ἰσχυρότατοι στε

   Quamvis abhinc fere duobus annis novum logotypum Olympiorum, quae Lutetiae Parisiorum anno 2024 celebrabuntur, iam publice commendatum sit, non fuit tamen abhinc tres quattuorve dies, quando ludis Tokii perfectis per acta diurnaria id vidi.     Logotypum dicitur tres imagines repraesentare et coniungere, scilicet nomisma aureum atque ignem sive flammam, utrumque ad certamen ipsum Olympicum referens, et vultum femininum cuiusdam mulieris, cuius nomen Reipublicae Francogallicae symbolum est, scilicet 'Marianne'.      Voces huic logotypo contrariae auditae sunt, inter quas sunt eorum qui putent imaginem potius repraesentare videri quandam tonstrinam aut officinam muliebrem ad capillos concinnandos.     Controversia autem praetermissa (nam de gustibus non disputandum est), alia res studium meum excitavit. Nam avida discendi me ipsam interrogabam unde nomen illud 'Marianne' sumptum esset. Quaesivi igitur et  nonnullis in documentis paginisque retis omnium gentium notitiam

Imago  hinc sumpta Feriae aestivae tandem aliquando mihi initium fecerunt kalendis Augustis. Ambulationem igitur vespertinam per semitam oppidanam c. n. " La Clica " heri perfecimus, in qua pontem vetustum "Marqués de Ureña" saeculo duodevicesimo erectum et navem egregiam "Ioannes Sebastianus de Elcano" in memoriam et honorem n autae illius Hispanici, qui primus orbem circumnavigavit, nuncupatam, inter alia prospeximus. Pons oppidanus qui vulgo "Ureña" dicitur Quippe aream usui militari destinatam perlustrabamus ideoque timebamus ne milites custodes ex loco nos expellerent, sed forte fortuna neminem offendimus et ambulationem tranquillam absolvimus nihil nisi naturae silentium magnum audientes. Navis "Ioannes Sebastianus de Elcanus"  nuncupata Quamquam pedes mihi dolebant, nam ex tendonibus Achillis sive calcaneis laboro, suavibus tamen salsisque auris vesci potuimus procul a pestilentissimo viro illo coronato quod fere ann