S A L

"Melpomene, cui liquidam pater vocem cum cithara dedit"       Abhinc una hebdomade iter sex dierum suscepi ultra finem septentrionalem Hispanorum, in urbem scilicet Europaeam, quae esse dicitur luminum amorisque, impraesentiarum autem umbris cooperta cladis terrorisque, sicut aliae civitates Veteris Orbis, quae esse dicuntur quasi terra continens unita atque ex radicibus Graecis Latinisque roborata, sed potius hodie regio esse videtur disjuncta a barbaris gentibus profligata atque in sinu pacis falsae posita. Quod mirum non est, nam si parva licet componere magnis, res Europaea non multum discrepat a consuetudine familiari.        Iter enim fecimus decem et septem homines, consanguinei videlicet et cognati atque affines, plerique a matre eadem gnati ceterique nepotes ideoque concordia ducti, unde exspectandum erat ut omnia leniter fluerent tamquam sedatus amnis sine ullis salebris. Duo affines tandem atque unus consobrinus itinere abstinuerunt, ...

     Modo legi disticha haec a Ioachimo Du Bellay composita, dum Romae is uersabatur ab anno 1553 usque ad annum 1557, continentia in eius  Elegiarum libro quae in lucem edita sunt inter alia in opere c.t . Delitiae C. poetarum Gallorum, huius superiorisque aevi illustrium ( 1609) necnon in libello inscripto Les amours de Faustine ( 1923): Ad lectorem    Cum tot natōrum castō sociāta cubīlī     Mūsa sit ex nōbīs Gallica facta parēns, Mīrāris Latiam sic nōs ardēre puellam,     Et ueteris, Lector, rumpere iūra torī. Gallica Mūsa mihī est, fāteor, quod nupta marītō:     Prō Dominā colitur Mūsa Latīna mihī. Sic igitur (dīcēs) praefertur adultera nuptae?     Illa quidem bella est, sed magis ista placet.       Hispanicus sermo mihi est, confiteor itidem, quasi maritus nuptae, sed qui me allicit quinque sensibus est sermo Latinus. Fortasse miremini, lectores candidi, lectrice...