Laudes Ucrainae sive pacis


       Vita plena est et luminibus et umbris. Inter dulces risus et acres lacrimas versamur. Non semper omnia ex sententia sunt: hodie e pedibus laboramus, fessi sumus opera facientes, cum familia disputamus... cras autem donum perpulchrum accipimus quod dolores et aerumnas levant, praesertim cum disceremus aliorum dolores maiores esse quam nostros.
  
    Optima et maxima poetria Anna Elissa Radke librum recens scripsit et in lucem edidit, quem abhinc aliquos dies in Academiae Gaditanae capsula cursuaria gratanter inveni. Gratias summas tibi, carissima Anna Elissa, ago! In pagina prima et sub libri inscriptione q.e. LAUDES UCRAINAE verba manu scripta sunt quae dicunt: Sandrae Ramos amicae s. AER Mai 2022. Quam amicitiam magno cum honore et laetitia accipio.

    Libellum aperui et tredecim carmina tristia bellum redolentia perlegi, quae hodiernum oppugnationem Russicorum in gentes Ucrainianas illustrant. Imagines albo nigroque colore pictae versibus comitantur. Vita quidem plena est luminibus atque umbris. Sed cum in caelo ferrea quasi aves volant arma mortifera ferentia, omnia videntur atra, fusca, cinerea, plumbea... 

      Ecce vobis, lectores et lectrices fideles, duo carmina a me selecta quae cor tangunt. Alterum numeris imparibus sive distichis elegiacis concinnatum est, alterum stropha archilochea est (hexametrum et versus archilochicus minor sive trimetron dactilicum catalecticum), sicut illud Horatianum Diffugere niues...


 De assimilatione hominum 
 et animalium in tempore belli 

Caprea q[u]aeque docet suboles vitare pericla, 
    ut caveant aquilas, accipitres celeres: 
«Abdite vos densis arbustis atque rubetis, 
    pellis et est albis sparsa satis maculis.» 
Admonet et vulpes pullos: «Venator et ursus 
    sunt hostes! vigiles ergo latete specu!» 
Me mater docuit discernere tempore belli, 
     ferrea qualis avis mortifera arma ferat. 
Praeterea didici cellas petere atque tacere, 
     dum tuba praemoneat:" Prorepite e specibus! 
Sic didicere prius bello pueri atque puellae 
     - caprea ut in silvis- vivere in urbe sua.


Epitaphium
infantibus Ucrainicis dedicatum 

Accusanda immo damnanda piacula belli, 
nec taceo scelera: 
Tot pueros atque infantes homicida cruentus 
stirpitus in[t]erimit. 
Quaeris, quis sit homo, potius mutabile monstrum? 
Ecce putris facies! 
Parvuli et affigam tabulam cuiusque sepulcro: 
 Hic iacet irrita spes!


 
     Carissima Anna Elissa suorum carminum versionem Theodiscam praebet. Si tu hospes es Hispanus vel Hispaniensis in hoc insulsum Scriptorium forte adveniens, versionem meam tibi offero:

La adaptación del hombre y del animal en tiempos de guerra

Todos los ciervos enseñan a sus cervatillos a evitar los peligros,
      a cómo protegerse de águilas y halcones al acecho desde el aire.
«¡Escondeos en los arbustos y setos más densos, 
       pues vuestra piel bien cubierta de manchas blancas os camufla!».
El zorro también advierte a sus crías: «¡Los osos y los cazadores      
       son enemigos! ¡Ocultaos bien despiertos en la guarida!».
Mi madre una vez me enseñó en tiempos de guerra a reconocer  
      cómo era el ave de hierro que podía lanzar mortíferas armas.
También aprendí a correr al sótano, a callar, 
       mientras suena la sirena: «¡Salid ya de las guaridas!'
De esta manera aprendieron todos los niños, 
      como cervatillos en el bosque, a sobrevivir en su ciudad.

 
Epitafio por los niños ucranianos asesinados

Acusación y condena merecen los crímenes de guerra 
y nada de silencio para los actos impíos: 
¡Tántos niños e infantes totalmente aniquilados 
por un sanguinario asesino! 
¿Preguntas quién es ese hombre, quién ese monstruo proteico? 
¡Mira el rostro de la podredumbre! 
Y en la tumba de cada pequeño fijaré esta inscripción: 
AQUÍ YACE ANIQUILADA LA ESPERANZA.

Comentarios

  1. Ubi emereat hunc librum?

    ResponderEliminar
  2. Ubi emereat hunc librum?

    ResponderEliminar
  3. Ubi emat* hunc librum? (excusare me, mea Latina imperfecta est, sed linguam hispanae loqui non possum!)

    ResponderEliminar
  4. Salve, Alexander! Nihil excusandum est! Optime te intellexi. Annae Elissae Radke liber hic venalis non est, id est, non licet eum emere, nisi fallor. Si autem vis eum legere, exemplar ab autrice petere debes.

    ResponderEliminar

Publicar un comentario

Entradas populares de este blog

De reditu

Angiportum perangustum

Orbergiana uaria