S A L

Imago hinc sumpta     Haicu Februarium    Ramorum caesor     puer uenit Kalendis      Februariis

     Hebdomade continenti scholas incipiemus quae dicuntur doctorales, ut discipuli doctrinam ad peruestigationem philologicam attinentem discant. Discipula enim mihi una est, quae in studium cuiusdam libri Compluti impressi atque anno 1524 in lucem editi de Plinii Naturali Historia incumbet. Quamobrem primum ante omnia discere ipsa debet quomodo officinae typographicae saeculo sexto decimo muneribus rite gregis fungerentur. Et mihi de argumento hoc cogitanti in mentem statim uenit delineatio haec, quae infra uidetis, lectores mei fideles, quam abhinc nonnullos annos casu offendi quaeque nunc apposita atque idonea mihi uidetur ad illustrandum hoc officium permirum. Ecce uobis: Imago hinc sumpta est quam casu olim  offendi  hoc in libro cuius uersionem proh dolor Latinam non inueni: ᾽Ορθοτυπογραφἰα OFFICINAE TYPOGRAPHICAE DELINEATIO Ēn Thymiī sculptōris opus, quō prōdidit ūnā           Sīngula chalcŏgrăphī mūnera...

CONCORDIA RES PARVAE CRESCVNT        Felicia omina accipere multa soleo inter ferias Natalicias, omnia hoc anno per cursum electronicum, nulla autem manu scripta et per tabellarios missa, quod non sibi uult has litteras esse frigidiores ac minus iucundas quam illas chartaceas olim mihi usitatiores, tantummodo id significat tempora mutari, unde nunc propter hoc nouum genus commercii epistularum facilius est litteras euoluere ex quauis parte Hispaniae orbisque terrarum receptas, sicut eas quas ex sodali Vasconica aut ex professore Russico aut ex amica Columbiana accepi iucundas lectu. Quarum omnium heri in mentem uenit meam epistula a quodam magistro Gaditano abhinc nouem diebus missa, quae una cum omine felice fausto fortunatoque ad annum nouum exoptato distichon ab eo ipso quondam  composito continebat 'de concordia paceque' (nam die uno post illum quo epistulam ipse ad nos misit, Hispani suffragia ferebamus, quae dissensiones ciuiles praenuntiare uideba...

       Quamquam uesperi carmen quoddam iucundissimum casu offendi et euolui, nunc tamen, ubi horis nocturnis silentioque frui soleo antequam lectum petam, attentius uersus denuo rimor atque uobis, lectores mei fideles, exscribo, quos orator et poeta clarissimus Venetus nomine Andreas Naugerius concinnauit Ad Noctem dicatos. Hoc carmen una cum aliis usque ad numerum fere quinquagesimum "Lusus" poeta uocauit, quia uidelicet animi causa iocique et componuntur et euoluuntur. Poeta igitur Noctem quasi deam sanctamque amantium tutricem precatur, ut amores suos celet atque abscondat. Placet quidem mihi totum carmen, sed maxime paenultimum ultimumque distichon, ubi animo fingo poetam ardentem quasi lucernam, cui liberet tota nocte uigil esse, testibus omnibus longe semotis, ad fruendum amorem dulcis puellae.                               Nox bona, quae tacitis terras amplexa tenebris ...

      Optimum nuntium hodie uesperi accepimus omnes linguae Latinae cupidi et cultores et fautores. Tandem aliquando in lucem editi sunt commentarii periodici " Mantinea " nuncupati, quos condere abhinc unum aut alterum annum Aloisius Miraglia in mente habuit. Animo quoque mihi est aliquid ad eos quam citissime mittere, si negotia academica, ut solent, non mihi obstent. Quippe symbolam iam fere scriptam habeo, sed iudice maxime egeo seuero, qui mihi opituletur ad eam limā poliendam.      Ecce denique  Mantineae conspectus rerum, quem uobis cordi esse spero sicut mihi. Magnum studium septem commentationes, indicibus conspectis, mihi mouerunt. Quot tibi, candide lector?  Mantinea 1 (2015) MANTINEA 1 (2015) Conspectus rerum Sponsor lectoribus s. p. d. Cur hisce commentariis favendum Praefatio ad lectorem A. MIRAGLIA  Ne bibamus pocula Lethes: de litteraria omnium gentium republica redintegranda Litterae M. VON AL...

  De uitro fracto         Inuidiosum         respicit uitrum fractum         sal in salino                 

Greca prefatiuncula   [ 2055-2056 ]    Mensis October finem capit et scriptorii ianuam aperio diu clausam. Quippe mensis nimis negotiosus progressus est indeque difficile fuit mihi haud expeditae pedes ducere in hunc locum atque aliquid placide scribere mente plurimis curis occupata. Etiam confitendum est mihi magis in dies difficile esse aliquid hoc in scriptorio exarare. Nuntii enim noui de Latinitate non abundant, immo magistri discipulique minus in dies studio usuque linguae Latinae excitari uidentur. Tempus quidem fugit insulsum, nonnumquam autem mica salis conditum.       Hoc mense solum unumque granulum salis, quod degustaui, magnus conuentus fuit, quem quinto quoque anno Alcagnitii siue in Angulo illo qui dicitur Aragonum celebramus, ubi quidem multas orationes acroasesque eruditas auscultaui et sapidos sermones cum collegis discipulisque contuli necnon uerbum unum et alterum cum professoribus clarissimis mutuata sum. Libros multos quoque pala...

De salsedine Gaditana    Salinae loca sunt ubi sal fit, sed simul loca magica amoenaque sunt, ubi plura fiunt exeuntque ope uidelicet salis. Num fidem tribuis nullam, lector candide, uerbis meis? Imagines cinematographicas hodie casu spectaui, quae optime tibi illustrare possunt quae modo dixi, praesertim si imagines has coniungas cum epistula quadam Tulliana, utpote in qua Cicero Arpinas mentionem faciat suarum salinarum (Cic. Fam . 7, 32, 1):  ...quibus in litteris omnia mihi periucunda fuerunt praeter illud, quod parum diligenter possessio salinarum mearum a te procuratore defenditur.      Quid Cicero exacte significare uoluit uoce "salinarum"? Quam uim sensumue dare uoluit uocabulo "possessionis"? Mentem mox ipse patefecit plane Latineque describens alio nomine ad quod genus possessionis ipse adferretur (Cic.  Fam . 7, 32, 2): ... urbanitatis possessionem , amabo, quibusuis interdictis defendamus; in qua te unum metuo, contemno ceteros. d...

     Hodie postquam casu hoc adagium euolui, me sensi tamquam lusciniam. Fortasse tempus iam sit animum, oculos mentemque intendere ad alium ramulum. Adagium 1103 (Imago sumpta hinc )      Ἀηδόνες λέσχαις ἐγκαθήμεναι, id est Lusciniae nugis insidentes. Proximum illud ad imperitos et tamen garrulos conuenit, hoc ad eruditos, qui tamen immodice suo studio delectentur; quod genus sunt poetae potissimum. Plaut. [E] in Bacchid . 130 [A] ad puellam transtulit: Metuo , inquit, ne lusiciniolae defuerit cantio [ cf. Adagium 2577: " Lusciniae deest cantio "]. Quanquam in Graeco prouerbio iocosa deprauatio uidetur inesse, vt pro λόχμαις dictum sit λέσχαις. Sumptum est autem ab incredibili canendi tum studio, tum arte, quae huic auiculae tribuitur, si quidem, vt narrat Plin. lib. x., cap. xxix, diebus ac noctibus quindecim continuis citra intermissionem canit densante se frondium germine, multis nominibus admiratione digna auis: primum tanta vox in tam...